دختری با موهای طلایی

دلنوشته های عاشقی

دختری با موهای طلایی

دلنوشته های عاشقی

شاید

‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏در جلسه امتحان عشق‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏من مانده ام و یک برگ سفید‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏یک دنیا حرف نا گفته‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏و یک بغل تنهایی و دلتنگی‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏درد دل من در‏ این‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏کاغذ کوچک جا نمی شود‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏در این سکوت بغض آلود ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏عشق تو نوشتنی نیست‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏در برگه ام تو را کنارم میکشم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏وقت‏ ‏تمام‏ ‏است‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏برگه‏ ‏ها‏ ‏بالا

با عشقت چه کنم

‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏عشقت به دلم اگر بتابد‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏مهرت به سرایم اگر بخوابد ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏یک دم به سوال من جوابی ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏بده دوست‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ روزی که دلم تو را بخواهد ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم

تنها ماندم

‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏هیچ فکر نمی کردم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏به جرم عاشقی اینگونه ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏مجازات شوم‏ ‏‏ ‏‏  ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏و دیگر کسی سراغم نخواهد ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏آمد‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏قلبم شتابان میزند‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏ ‏‏شمارش‏ ‏معکوس برای‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏انفجار‏ ‏در سینه ام‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏و ‏ ‏‏ ‏من تنها خود را در آغوش ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏میکشم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏تنها‏ ‏ماندم

فریب

سرقرار عاشقی همیشه دیر ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏کرده ای‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ولی برای رفتنت ‏عجب شتابی ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏میکنی‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏من از کنار پنجره تو را نگاه ‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏میکنم‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏و تو به نام دیگری مرا‏‏‏خطاب ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏میکنی‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏به‏ ‏خاطرتومن همیشه‏ ‏با‏ ‏همه‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏غریبه ام‏ ‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏توکم تراز غریبه ای مراحساب ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏میکنی‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏کاش گفته بودی از نگاه اولت به‏ ‏سادگی‏ ‏رهایم‏ ‏میکنی