کاش عاشق ات نبودم

ای تو آمده از شهر دلربایی

ای تو از جانم گرفته غم بی صدایی

من با تو آمدن را دوست دارم

من دوست داشتنم را با تو دوست دارم

من آسمانم را برای تو کنار گذاشته بودم

تو رفتی بی من ، من بی تو تنها مانده ام

تو یک شهر بودی ، من یک کوچه پر از برگهای تنهایی

ای تو از سکوت جان گرفته جان من را با سکوت خویش نگیر

جای پاهایت از کوچه خیالم رد گم نکردند

بی تو تنها مانده ام

به نام عشق نه نام خدا خالق انسان.به نام انسان خالق غم ها .به نام غم ها بوجد آوردنده ی اشکها.به نام اشک تسکین دهنده ی قلبها. به نام قلبها ایجادگر عشق و به نام عشق زیباترین خطای انسان

آن روزها صدای تو در گوشم می پیچید و خوابم میکرد این شب ها صدای تو در دلم می پیچد و بیدارم میکند

شاید

‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏در جلسه امتحان عشق‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏من مانده ام و یک برگ سفید‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏یک دنیا حرف نا گفته‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏و یک بغل تنهایی و دلتنگی‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏درد دل من در‏ این‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏کاغذ کوچک جا نمی شود‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏در این سکوت بغض آلود ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏عشق تو نوشتنی نیست‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏در برگه ام تو را کنارم میکشم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏وقت‏ ‏تمام‏ ‏است‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏برگه‏ ‏ها‏ ‏بالا

با عشقت چه کنم

‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏عشقت به دلم اگر بتابد‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏مهرت به سرایم اگر بخوابد ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏یک دم به سوال من جوابی ‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏بده دوست‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏ روزی که دلم تو را بخواهد ‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏چه کنم